SINIFLARA 10 KASIM KÖŞESİ YAPARDIK
ATATÜRK'Ü İÇSELLEŞTİREREK ANARDIK
Ve kompozisyon olarak;
En güzel 'Atatürk Köşesi' yapıp ve en anlamlı 'anmayı' yapabilmek için de sınıflar-arası yarışırdık...
Ve en güzel 'Atatürk Köşesini' yapabilmek içinde;
Kompozisyon ve tasarım çalışmalarımıza '10 Kasım' günü gelmeden bir-iki gün önceden başlardık...
Örneğin hiç unutmam;
Bizler, Öğretmen Okulu ikinci sınıftayken Leman Şenel ve (naçizane) benim kompozisyon tasarımımla en güzel 'Atatürk Köşesini' biz yapmış ve bizim 'Köşemiz' en güzel 'Köşe' seçilmişti...
Ve çok beğenilmişti... (fotoğrafını görselde paylaştım)
Çok beğeni kazanan bu Atatürk Köşesini nasıl yaptığımızı da kısaca anlatacak olursam;
Leman Şenel arkadaşımızla sınıfımıza yapacağımız Atatürk Köşesinin tasarımını günler öncesinden birlikte yaptık...
Düşündüğümüz kompozisyonu;
Bizimle çalışacak arkadaşlarımıza anlattık...
Ve 10 Kasım'dan bir gün öncede (akşam okul dağıldıktan sonra) birkaç arkadaş canhıraş bir şekilde çalışmaya başladık...
Sınıfın arka planına yapacağımız 'Kale' mizanseni ve hemen önüne 'Kumdan Saat' yapabilmek için;
Okulun İş Atölyesi tarafında bulunan tuğla ve kum taşıdık...
Yeterli malzemeyi taşıdıktan sonra;
Sınıfın arka planına bir 'Kale' yaptık...
Kalenin duvarlarına ise Atatürk'ün en anlamlı veciz sözlerini astık..
Ve hemen onun ön planına da Atatürk'ün aramızdan ayrılış zamanını ölçen 'Saat; 09.05' geçtiğini anlatan ve rakamları mumla aydınlattık...
Saatin tam ortasına da kum ve kireçten, Leman arkadaşımla birlikte Atatürk'ün resmini yaptık...
Ve (yarın) 10 kasım anma etkinliği içinse;
Fon müziği olarak 'Ankara'nın Taşına Bak' türküsünün sözsüz ve sadece enstrümantal fon müziğini ayarladık...
Saat; 09. 05'i geçerken yapacağımız saygı duruşunda ise;
Kız ve erkek arkadaşlarımızın Atatürk'ün veciz sözlerinden seçki yaptığımız sözleri 'düet olarak' okutarak, dramatize yaptık...
Özetleyecek olursak;
Bizler, Öğretmen Okulunda okurken '10 Kasım Atatürk'ü Anma' programını her sınıf -müstakil olarak- kendi sınıflarında 'Atatürk Köşeleri' hazırlayarak anarlardı...
Ve ortada hiçbir ödül olmasa da;
Sınıflarda yapılan '10 Kasım Atatürk Köşeleri' Öğrenci Örgütü (Kabine) Üyesi öğrenciler, öğretmenler ve sınıfları gezen öğrenci arkadaşlar tarafından değerlendirilir ve bir 'sıralama' yapılırdı...
Kısacası;
Eskiden inanılarak yapılan 'bayramlarında' ve 'anmalarında' bir tadı tuzu vardı...
Yapılan bütün etkinlikler, yürekten ve içselleştirilerek yapılırdı...
Günümüzde ise her şey birbirine karıştı...
Ve çoğu değerler rafa kaldırıldı...
Yarın tekrar görüşmek üzere;
Şimdilik kalın sağlık ve esenlikle...
Görseldeki resimle ilgili bilgi notu;
Kalenin arka planından bakan ben...
Ön planda soldan sağa doğru; Mehmet Seçkin (yandaki kızları çıkaramadım) kravatlı arkadaş Mahmut Korkmaz ve onun yanındaki Leman ŞENEL (anılarıyla kalbimizde yaşıyor) ve (son iki arkadaşında aradan yarım asırdan fazla yıl geçtiği için isimlerini çıkaramadım.)
